W kategorii samochodów swoje siódme zwycięstwo w Rallye du Maroc odniósł Nasser Al-Attiyah. Jego kolega z zespołu Sébastien Loeb zajął drugie miejsce. Gwiazdy zapewniły Dacii Sandrider dwa czołowe miejsca w pierwszym rajdzie terenowym tej marki. Guillaume de Mévius (X-raid Mini JCW) stanął na podium ze swoim nowym zespołem.
Eryk Goczał (Energylandia Taurus Factory Team) wygrał w klasie Challenger tuż przed swoim ojcem Markiem. Podium uzupełniła Dania Akeel (BBR). W klasie SSV Yasir Seaidan (MMP) triumfował zarówno w rajdzie, jak i mistrzostwach. Wśród kierowców ciężarówek Martin Macik (MM Technology) nie miał sobie równych i wygrał wszystkie etapy!
W klasie RallyGP Daniel Sanders (Red Bull KTM Factory Racing) po raz pierwszy w karierze wygrał rajd, wyprzedzając Toshę Schareinę (Monster Energy Honda) i kolegę z fabrycznego KTM, Luciano Benavidesa. Ross Branch (Hero MotoSports) został Mistrzem Świata 2024.
Zeszłoroczny zwycięzca Bradley Cox (BAS World KTM Racing) ponownie triumfował w Rallye du Maroc w klasie Rally2 i zdobył Puchar Świata w tej kategorii. W Rally3 Enduro Cup Afriquia, Souleymane Addahri (Africa Rallye Team) był poza zasięgiem rywali. W kategorii quadów, Antanas Kanopkinas (CFMoto Thunder) wygrał z minimalną przewagą nad Kamilem Wiśniewskim (ORLEN Team).
Na mecie jubileuszowej, 25. edycji Rallye du Maroc zameldowało się 18 z 20 startujących Polaków.
W kategorii RallyGP zwyciężył Daniel Sanders po zaciętej walce z Toshą Schareiną (+11’07”). Luciano Benavides, wracający do ścigania po kontuzji kości udowej doznanej w Argentynie, dzięki bardzo solidnej jeździe stanął na najniższym stopniu podium (+21’03”). Dwóch fabrycznych zawodników KTM, startujących motocyklami o ulepszonej konstrukcji, wysłało jasny komunikat swoim rywalom przed zbliżającym się Dakarem: pomarańczowy pojazd jest gotowy do walki. „Chucky”, który wygrał w swoim drugim podejściu do Rallye du Maroc, pokazał, że skutki kontuzji ma za sobą i może śmiało zastąpić Toby’ego Price’a. Szósty w klasyfikacji generalnej Ross Branch cieszył się na mecie ze zdobycia tytułu mistrza świata W2RC.
Bradley Cox startujący w Rally2 jechał przez cały rajd tempem motocyklistów RallyGP. Zawodnik z RPA wygrał w Maroku drugi raz z rzędu i wywalczył zwycięstwo w Pucharze Świata Rally2 po sezonie zaciętej walki z Romainem Dumontierem (Honda Team). Francuz w tym rajdzie poznawał swoją nową maszynę. W najlepszej formie był zespół BAS World KTM Racing, którego trzech zawodników objęło całe podium w tej kategorii – młody Edgar Canet i Michael Docherty stanęli obok syna legendarnego Alfiego Coxa. Harith Noah (Sherco TVS Rally Factory), zwycięzca w tej klasie w Dakarze, finiszował tuż za podium. Konrad Dąbrowski ukończył rajd na szóstej pozycji, co wystarczyło do zdobycia brązowego medalu w W2RC – pierwszego w karierze młodego Polaka. 31. miejsce w rajdzie zajął Filip Grot, debiutujący w marokańskim klasyku. Robert Przybyłowski uplasował się na 52. pozycji, a Jacek Bartoszek na 65.
W Rally3 Enduro Cup Afriquia bezkonkurencyjny był Souleymane Addahri. Motocyklista z Agadiru zdobył hat-tricka dla Africa Rallye Team, kontynentalnego programu szkoleniowego dla zawodników wspieranego przez głównych partnerów Rallye du Maroc. ART dominuje w tej kategorii od momentu jej powstania w 2022 r.
Antanas Kanopkinas i Kamil Wiśniewski (ORLEN Team) przez cały rajd walczyli o zwycięstwo w klasie quadów. Ostatecznie lepszy był Litwin, ale to Polak zakończył sezon ze srebrnym medalem. W sezonie Polaka wyprzedził tylko Manuel Andujar, który zapewnił sobie wygraną już w poprzedniej rundzie, a w Maroku startował w kategorii SSV.
FIA
Nasser Al-Attiyah zadebiutował w Rallye du Maroc w Dacii w najlepszy możliwy sposób, wygrywając rajd po raz siódmy w karierze. Jednocześnie po raz trzeci zdobył tytuł mistrza świata. Sébastien Loeb (Dacia Sandrider) wygrał ostatni etap, wyprzedzając Guillaume’a de Méviusa w Mini i odebrał mu drugie miejsce w rajdzie. Belg, po postoju na trasie ostatniego etapu, ostatecznie zajął trzecie miejsce ze stratą 13’45’. Jego kolega z zespołu Guerlain Chicherit, który był w grze przez cały rajd stracił czwartą pozycję. Mimo to, dwie nowe załogi Mini również udowodniły, że są w stanie sprostać zadaniu w swoim pierwszym starcie. Podobnie było w przypadku Forda zespołu M-Sport. Carlos Sainz, startujący w kategorii Experimental, wywalczył jedno zwycięstwo etapowe i cztery miejsca na podium. „El Matador” jest gotowy do walki w styczniu. Czwarte miejsce zajął Yazeed Al-Rajhi jadący Toyotą (+23’30”). Saudyjski kierowca (Overdrive Racing) utrzymał drugie miejsce w mistrzostwach świata. Seth Quintero (Toyota Gazoo Racing) zamknął pierwszą piątkę rajdu (+29’31”). Na mecie znalazły się także dwie polskie załogi w Toyotach – Magdalena Zając i Błażej Czekan zajęli 26. miejsce w kategorii Ultimate, a tuż za nimi finiszowali Tomasz Baranowski i Konrad Dudziński.
Rodzina Goczalów w spektakularny sposób powróciła do rywalizacji w klasie Challenger. Polskie trio od startu w Marrakeszu wygrywało wszystkie etapy. Na mecie Eryk z Alexem Haro wyprzedził swojego ojca Marka (+9’51”), pilotowanego przez Macieja Martona. Michał i jego nawigator Diego Ortega Gil wygrali ostatni oes, ale nie stanęli na podium rajdu z powodu problemów na przedostatnim etapie. Dania Akeel zajęła trzecie miejsce w rajdzie, potwierdzając duże postępy, jakie uczyniła w ciągu sezonu. Na 26. miejscu uplasował się Adam Kuś, pilotowany przez Dmytro Cyro.
Wśród pojazdów SSV w Maroko zadebiutował nowy Maverick Rs z zespołu Can-Am Factory. Jadący nim Manuel Andujar (South Racing), zgłoszony w kategorii Experimental, pokazał świetne tempo. W klasyfikacji generalnej SSV jednak to Yasir Seaidan wywalczył zwycięstwo w rajdzie i zarazem w Pucharze Świata. Alexandre Pinto (Old Friends Rally) uplasował się tuż za kierowcą z Arabii Saudyjskiej i wygrał Road to Dakar Challenge. W pierwszej dziesiątce SSV – na 9. miejscu – rajd ukończyli Grzegorz Brochocki i Grzegorz Komar, zaliczając udaną „rozgrzewkę” przed swoim drugim Dakarem. Z udanego debiutu swojego najmłodszego zawodnika dumna jest rajdowa rodzina Szustkowskich – Aleksander, wspierany z prawego fotela przez doświadczonego Jarosława Kazberuka, zameldował się na mecie z 19. miejscem.
W kategorii ciężarówek Martin Macik zapisał na swoje konto wszystkie 6 OS-ów! Jego kolega z zespołu Kees Koolen na ostatnim etapie był bliski pokonania go. W całym rajdzie Macik wygrał z prawie godzinną przewagą nad Holendrem.
Podobnie jak w zeszłym roku, meta rajdu znajdowała się przy wjeździe na biwak. Ta innowacja została przetestowana w zeszłym roku w Merzouga i powtórzona teraz w Mengoub / Bouârfa. Umożliwia ona zespołom zawodników i ich rodzinom dzielenie się tym najważniejszym momentem rajdu. Żona i ojciec Rossa Brancha, mistrza świata RallyGP, mogli uściskać swojego bohatera, gdy zsiadł z motocykla! Lider innowacji technologicznych, jak to miało miejsce w tym roku z cyfrowym roadbookiem dla 100% rajdowej karawany, Rallye du Maroc jest również pionierem, jeśli chodzi o emocje.
Daniel Sanders jest 15. motocyklistą FIM, który wygrał stworzony w 2000 roku rajd i drugim po Toby’m Price Australijczykiem triumfującym w marokańskim klasyku. Ostatnie z 3 zwycięstw jego poprzednika miało miejsce w 2023 roku. „Chucky” umieścił Australię i KTM na szczycie tabeli wyników przez dwa kolejne lata. Zespół „pomarańczowych” odniósł swoje siedemnaste zwycięstwo.
Zdobywając siódmą marokańską koronę FIA, Nasser Al-Attiyah wyrównał rekord ustanowiony przez nawigatora Mathieu Baumela, z którym wygrał wszystkie swoje poprzednie edycje. Francuz wygrał przed Katarczykiem w 2011 u boku Bernharda Ten Brinke. Nasser wygrał z trzecią marką, po Mini i Toyocie, dodając Dacię do galerii sław Rajdu Maroka jako dziesiątą markę, która triumfowała w Królestwie Maroka.
Karty gwiazd Ligi Mistrzów w najnowszym GIGA Sporcie!!!
